Odif i jedwab - historia dwóch zniszczonych topów...

10/25/2020

Odif i jedwab - historia dwóch zniszczonych topów...

Jedwabne topy na ramiączkach zdominowały moje tegoroczne niedzielne szycie. Uznałam je za mój must have w szafie - pasują na każdą okazję, pięknie wyglądają solo ale też jako "podkoszulek" pod sweter. Eleganckie ale też swobodne. Kobiece. 

 

Wymyśliłam sobie top wykończony u góry koronką. Bardzo trudno mi było znaleźć w sieci ładne, niepoliestrowe koronki/taśmy koronkowe, którymi mogłabym top wykończyć. Właściwie nie znalazłam żadnych o dobrej jakości, a zamówiłam z kilku miejsc...

Jeszcze zanim przystąpiłam do szycia zastanawiałam się jak koronkę przypiąć. Jedwab bywa problematyczny w szyciu, lubi się ześlizgiwać, czasami wejdzie pod płytkę ściegową, bywa kapryśny. Jak doszyć do niego koronkę, żeby całość prezentowała się gładko i estetycznie, a koronka nie marszczyła się na takim szlachetnym podłożu?

Klej w sprayu!

Tymczasowy, higieniczny, łatwy w użyciu.  

Kupiłam na Allegro jeden z popularniejszych - Odif. Widziałam, że chętnie używają go dziewczyny szyjące koronkową bieliznę. 

Przygotowałam sobie elementy topu, sprawdziłam nad kartką, jaką siłę i zasięg psiknięcia ma klej w sprayu. Co mogło pójść nie tak...?

 

 Pomyślałam, że nacisnę dozownik delikatniej, żeby nie pokleić całego biurka, bo potrzebowałam spryskać niezbyt szeroki pasek koronki. Wciskałam spust do połowy. Klej zostawił na tkaninie (wspominałam, że to jedwab?) plamy - część kleju nie rozpyliła się w postaci mgiełki, tylko skropliła i opadła ciężkimi kroplami na tkaninę. OK - pomyślałam - upiorę i po sprawie. Przecież w instrukcji stoi, że klej rozpuszcza się pod wpływem wody...

Finalnie miałam dwa jedwabne topy z koronką. Z plamami. Z plamami, które się nie sprały. Żadnym sposobem.

Kupiłam nawet na Allegro dedykowany czyścik do kleju w sprayu, ale on też sobie nie poradził. 

 

Stąd nauka jest dla żuka - wciskaj głowicę rozpryskową do końca! 

Czytaj dalej »

Test niedrących pończoch: Falke, Marilyn i Gatta

3/23/2020

Test niedrących pończoch: Falke, Marilyn i Gatta

Niedrące pończochy, pończochy z technologią nielecących oczek, pończochy, które się nie zaciągają, pończochy w technologii 3D...
Postanowiłam sprawdzić, czy znajdę taki Święty Graal. Na celownik wzięłam trzy dość popularne firmy: Falke, Marilyn i Gatta. Zależało mi, żeby przetestować pończochy samonośne w podobnych okolicznościach, na tzw. większych wyjściach. Do szpilek noszę rajstopy, pończochy albo specjalne "niewidoczne" skarpetki do balerinek. Mam długie palce u stóp, które potrafią mi się niekomfortowo układać, wyginać i odgniatać w butach. Bez pończoch albo "rajstopkowych" niewidocznych pod butem skarpetek, które dają poślizg stopie przy wkładaniu do buta - ani rusz. Dodatkowo do szewskiej pasji doprowadza mnie, kiedy nowe pończochy podrą się np. już  podczas zakładania (!) mimo zachowania ostrożności.

Wysoką odporność na zaciągnięcia oraz ochronę przed lecącymi oczkami daje pończochom i rajstopom jak najwyższy dodatek elastanu, najlepiej żeby to była oryginalna Lycra® (zastrzeżony znak towarowy). Co to znaczy, że rajstopy czy pończochy są niedrące? To znaczy, że jeśli doznają mechanicznego urazu, to co najwyżej powstanie dziurka, która nie przekształci się jednak w duże rozdarcie/drabinkę. No, przynajmniej w teorii...

Przetestowane pończochy samonośne:

• Falke - Shelina 12 DEN (ok. 59 zł) - 52% poliamid, 48% poliuretan

• Marilyn - Make-Up Holds-Up 10 DEN (29,90 zł) - 68% poliamid, 32% elastan

• Gatta - Fortissima (26,90 zł) - 80% poliamid, 20% elastan

Mam jeszcze na oku pończochy Kunert Mystique, ale nie są zbyt łatwo dostępne, co hamuje mnie przed zakupem ;-)

Warunki testów:

"Większe wyjścia" czyli Wigilia w pracy (kolacja bez tańców) oraz dwa wesela z tańcami.

Które pończochy są najlepsze i faktycznie niedrące?

1. Falke - Shelina

Pończochy Falke nie mają w składzie elastanu, jednak ze względu na dobre opinie o grubszych rajstopach i pończochach tej firmy postanowiłam je przetestować. Powiem od razu, że wypadły najgorzej, a miały najlepsze okoliczności, by zabłysnąć, bo tylko 4-godzinna kolacja wigilijna, bez tańczenia, chodzenia, z siedzeniem na miękkich wyściełanych krzesłach. Wróciłam z jedną pończochą ozdobioną aż DWIEMA drabinkami na całej długości. Jak?! Kiedy?!

2. Gatta Fortissima

Nie wiem, jaką mają grubość, ale są zdecydowanie najgrubsze z całej trójki uczestników testów. Mają też stanowczo za ciemny kolor. Nie wiem, jaki procent Polek ma tak ciemną skórę (nawet po wakacjach pod palmami), ale chyba nie za duży.
Te pończochy poległy w zetknięciu z drewnianymi ławami. W pończosze zrobiła się dziura wielka jak oko Saurona. Niestety.

3. Marylin Make-up Holds-Up

Te niepozorne pończochy nie tylko mają najładniejszy beżowy kolor ale też wygrały w moim teście. Przetrwały ślub, wesele z tańcami a jesienią nosiłam je często do pracy. Jakościowo bardzo dobre.
Jedynie silikonowy pas mógłby być np. w formie koronki, wówczas byłby mniej odcinający się pod ubraniem. Pończochy włożyłam później jeszcze do pracy ponad 15 razy zanim poleciało oczko. Nie były więc pancerne, ale i tak wygrały w moim teście.

Dziewczyny, jeśli znacie jakieś dobre, mocne, niedrące się pończochy, w których tak łatwo nie poleci oczko, to bardzo proszę podzielcie się w komentarzach. Może razem znajdziemy jakąś perełkę :-)

Czytaj dalej »

Pielęgnacja wełnianych ubrań i inne wełniane problemy

11/23/2017

Pielęgnacja wełnianych ubrań i inne wełniane problemy

Ubrania wełniane, jeśliby ich szukać w centrum handlowym, są trochę jak Święty Graal - trudne, czasami niemożliwe do znalezienia. Z półek i wieszaków wywalają się całymi potokami szarzejące szybko akryle, "nieoddychające" poliestry i inne potworki. Jeśli jednak uda nam się znaleźć ładne, wełniane ubranie i odżałujemy na nie niemałe pieniądze, chcemy by ubranie przetrwało więcej niż jeden sezon. I wystarczy to przyniesione ze sklepu z wielką radością wdzianko traktować odpowiednio czule i odpowiedzialnie, a będzie nam służyć latami.

Czytaj dalej »

Czytaj dalej »

Po czym poznać jakość: koszula

5/21/2017

Po czym poznać jakość: koszula

Dobrej jakości koszula to prawdziwy skarb w szafie. Latami wygląda dobrze, przetrwa dziesiątki prań, sprawdzi się w wielu sytuacjach - od mniej do bardziej oficjalnych, jest m.in. jednym z tych elementów garderoby, który buduje określony wizerunek. Osoby w dobrze dobranej, eleganckiej koszuli postrzegane są niezmiennie jako godne zaufania, dobrze zorganizowane i pewniejsze siebie. Dobrą koszulę zwyczajnie warto mieć, niekoniecznie wyłącznie formalną. Kiedy myślisz, że nie masz się w co ubrać - dobrze skrojona koszula zawsze Cię uratuje ;)

Koszul w sklepach jest mnóstwo, ale jak to często bywa: jeśli potrzebujemy konkretnej, to nigdzie nie możemy ładnej znaleźć. Wreszcie, po długich poszukiwaniach (i to raczej w sklepach "koszulowych", bo sieciówki nie oferują koszul w takim standardzie wykończenia) - jest!  Czy warto ją kupić? Jak ocenić jakość koszuli? Wszystkiego dowiecie się z tego poradnika:)

KRÓJ

Zacznijmy od kroju. Jeśli nam nie odpowiada, to dalsze badania nad jakością koszuli możemy sobie odpuścić. W końcu musimy się czuć w ubraniu dobrze i podobać się sobie, prawda? Niech to będzie nasz pierwszy krok w ocenie, czy koszula spełnia nasze wymagania. Czy krój nam odpowiada? Czy jest dostatecznie elegancki/casualowy? Czy koszula dobrze leży na naszym ciele, nie wisi, nie wcina się w boczki, nie spłaszcza biustu? Czy jej dotyk pozostawia na skórze miłe wrażenie...?

Koszula wygląda na nas dobrze, jeśli:

• kołnierzyk gładko przylega do szyi z tyłu, odcinana stójka umożliwiająca wywinięcie kołnierzyka powinna mieć ok. 2 cm wysokości,
• dobrze jeśli kołnierzyk ma fiszbiny (usztywniające "szpatułki"), które sprawiają, że jego rogi są gładkie i nie wywijają się,
• rękawy nie powinny być za krótkie, ani za długie, czyli w praktyce: powinny lekko wystawać spod rękawów żakietu,
• guziki są rozmieszczone w taki sposób, że nie musimy wybierać między zapięciem się aż pod szyję a kuszeniem zbyt głębokim dekoltem - mamy idealny kompromis,
• listwa zapięcia nie napręża się ani nie faluje - w pozycji swobodnej ciała ale też przy krzyżowaniu rąk na piersi. Najlepiej niech układa się miękko i gładko,
• tkanina na plecach nie marszczy się, nie tworzy poziomych fal,
• odcień koszuli. Jeśli mówimy o białej: biel chłodna, optyczna będzie pasowała chłodnym porom roku, a przełamana, mleczna - typom ciepłym (zajrzyj do postu o analizie kolorystycznej: klik).

 

 

TKANINA I JEJ SPLOT

Tak naprawdę ona decyduje o jakości ubrania. Dobrej jakości koszule produkowane są z bawełny, najlepiej włoskiej lub egipskiej. Jeśli producent z takiej szyje, to na pewno się pochwali. Konsumenci lubią też kojarzący się z latem i mniej formalny len. Za luksusowe uchodzą damskie koszule z jedwabiu, który cudnie pieści woalem skórę. Skupmy się  tym poście na tych bawełnianych. Tkanina na koszulę - jaka powinna być? Jaki powinna mieć skład materiałowy?

Krok 1: Czytaj metkę. Niech posłuży za nasz pierwszy przystanek przy ocenianiu jakości koszuli. Napis "100% bawełna" jest najbardziej pożądany.

Co do zasady im więcej bawełny w składzie, tym lepiej. Poliester i poliamid powinny nas do zakupu zniechęcić. A zatem, mamy na oku koszulę bawełnianą. Spójrzmy na splot (czyli jak w tym tekstylnym tańcu splata się wątek z osnową). Jeśli chodzi o tkaniny koszulowe, to tutaj w zasadzie mamy wybór między popeliną, twillem i oxfordem:

Źródło zdjęć: www.ctshirts.com

Popelina - jeśli szukamy koszuli cieńszej i gładszej ale ściśle tkanej to będzie to dobry wybór. Musimy się liczyć z tym, że popelina szybko się gniecie, ale też łatwo prasuje. Coś za coś ;) Jest to tkanina na koszule typowo formalne, idealna pod marynarki czy żakiety.

Twill - charakteryzuje się splotem diagonalnym (skośnym). Jest bardziej mięsisty od popeliny, dzięki czemu mniej się gniecie pozostając wciąż łatwy w prasowaniu. Ma dyskretny połysk.

Oxford - bawełna oksfordzka najchętniej wykorzystywana jest w produkcji casualowych koszul (np. typu button-down, czyli z kołnierzykiem przypinanym do koszuli na guziki). Koszule o tym splocie przywodzącym na myśl szachownicę mają ciekawą fakturę i są przyjemnie przewiewne. Idealne na weekend.

Damskie koszule często produkowane są również z lekkiego, dość rzadko tkanego batystu (opcja na lato, mniej formalna) oraz z żorżety, której ziarnista struktura nadaje koszuli trochę awangardy a przy tym jest mniej transparentna niż batystowa koleżanka.

 

GRAMATURA TKANINY I GRUBOŚĆ WŁÓKIEN

Gramatura, czyli waga metra bieżącego tkaniny, którą można mniej więcej ocenić na oko po mięsistości i grubości tkaniny. Gramatura, podobnie jak rodzaj splotu, raczej nie będzie ujęta na metce. Tu zasada jest prosta: im większa gramatura tym koszula grubsza, bardziej mięsista, mniej się gniecie, ale też jest bardziej toporna i mimo wszystko wygląda mniej elegancko.

Oceniając grubość tkaniny warto zwrócić uwagę na grubość włókien. W bawełnie typu single-ply (tzw. jednoskrętnej) splecione ze sobą zostały pojedyncze włókna. Będą one cieńsze niż włókna typu two-ply (tzw. dwuskrętne, podwójne), gdzie zastosowano technikę plecenia ze sobą dwóch włókien, co wymiernie wpływa nie tylko na łatwość prasowania czy wytrzymałość, ale też na komfort noszenia i estetykę, ponieważ taki typ bawełny się nie mechaci. Bawełna two-ply wygląda szlachetniej i bardziej elegancko niż single-ply.

Krok 2: Oglądając koszulę, zaraz po wczytaniu się w metkę, musimy przyjrzeć się tkaninie, chwycić ją w dłonie i sprawdzić jak "pracuje". Ocenić jej delikatność, chwyt, podatność na gniecenie, połysk. Tutaj praktyka czyni mistrza. Czy koszula jest w dotyku miękka i delikatna?

 

ŚCIEGI

Ścieg jest ścieżką wyrysowaną nicią na koszuli. Oglądając koszulę, tuż po ocenie jakości tkaniny przechodzimy szybko do jakości jej wykonania - do ściegów.

Krok 3: Aby koszulę uznać za wyrób wysokiej jakości na 1 cm szwu musi przypadać od 6 do 9 ściegów. To akurat można precyzyjnie określić w sklepie, najlepiej na stebnówce kołnierzyka. Liczymy. Mniej niż 6 ściegów spotyka się w koszulach gorszej jakości.

Gęstość ściegu : 6 uderzeń igłą na 1 cm długości szwu, bladoróżowa koszula Hugo Boss załapała się na styk

Szwy powinny być równe, gładkie i ładnie zakończone. Wszelkie luźno fruwające nitki świadczą na niekorzyść producenta. Chyba nikt nie lubi słyszeć: "Ooo, nitka Ci wystaje" ;) Oczywiście może się zdarzyć i w najlepszej koszuli, że gdzieś tam jakaś nitka zostanie niedocięta.

 

SZWY 

Za najbardziej efektowne uchodzą szwy bieliźniane (dwuzabiegowe, francuskie). Są to szwy, w których wnętrzu schowano zapas materiału (brzegi materiału). W koszulach niższej jakości stosuje się ścieg overlockowy, gdzie nici są już widoczne i z czasem, po wielu praniach mogą się wystrzępić. Szwy bieliźniane stosuje się w miejscach, gdzie łączone fragmenty koszuli dotykają skóry. Ich wykonanie jest bardziej pracochłonne i precyzyjne, stąd wpływa na wysokość ceny. 

Krok 4: Sprawdź na lewej stronie koszuli, czy zastosowano ścieg bieliźniany.

Tutaj muszę ponarzekać. Mam powiedzmy średniopółkowe koszule - ani w koszuli Wólczanka, ani Lambert ani wspomnianej Hugo Boss nie ma szwów bieliźnianych. Dla porównania w koszulach męża tych marek takie szwy to standard. Jakby nas spytać, komu bardziej zależy na takich szwach, to ja powiem, że mi bardziej, a mąż zapytałby: A jakie to są szwy bieliźniane?  Producenci bardziej się przykładają do męskich koszul, mimo że powiedziałabym, że to my, kobiety co do zasady jesteśmy bardziej wymagające i drobiazgowe jeśli chodzi o jakość.

ZASZEWKI

W zasadzie oceniamy je już przy mierzeniu koszuli i ocenie fasonu. Czy zaszewki są w odpowiednich dla Twojej figury miejscach? Jeśli - jak ja - lubisz koszule taliowane (świetne dla sylwetek typu gruszka, wiolonczela lub klepsydra), upewnij się, że w talii są pionowe zaszewki. Czy kończą się na odpowiedniej wysokości, tj. kawałek pod biustem?
Jeśli nie lubisz lub unikasz dopasowania w talii szukaj koszuli bez zaszewek w tym miejscu.

 

GUZIKI

Najchętniej z masy perłowej, ale o tym metka raczej nie informuje. Zwróćmy uwagę na sposób ich przyszycia. W koszulach klasy premium stosuje się oprócz zwykłej nici termozgrzewalną nić,  która owinięta wokół nici bawełnianej formuje pod guzikiem estetyczny słupek zapobiegając jednocześnie odpruciu się guzika. Dobrze, jeśli przy metce mamy dołączony zapasowy guzik. Kto wie, kiedy i czy się przyda?


*  *  *

Kupić dobrą koszulę na lata to sztuka niełatwa. Sama zaliczyłam kilka wpadek (a to kupiona na gwałt biała koszula z H&M, w której składzie poliester prawie wygrywa wyścig z bawełną), a to koszula Lambert ze 100% bawełny, tak cienka i "śliska" w chwycie, że wygląda jak poliester, a to jeszcze inna w wyraziście niebieskie paski, która zaraz po rozpakowaniu obudziła we mnie myśl "Fajna, ale tego odcienia niebieskiego przecież nie lubię...". Niemniej warto szukać i przymierzać, a jeśli kupujecie - tak jak ja - w 99% przez internet, to warto studiować specyfikacje produktów (metki) i wybierać po prostu świadomie. Jak już się przywyknie to dobrej jakości (hej! nie zawsze za kosmiczne pieniądze, niech żyją wyprzedaże!), to dobre markowe ubrania rozpoznaje się w lot.

 

Czytaj dalej »

Analiza kolorystyczna - 12 typów kolorystycznych. Jak określić swój typ urody?

5/09/2016

Analiza kolorystyczna - 12 typów kolorystycznych. Jak określić swój typ urody?

Ładnemu we wszystkim ładnie... A nieprawda:) Nie każdej z nas byłoby tak samo ładnie w tej samej, cudnej sukience Valentino w kolorze ciepłej, ognistej czerwieni. Nie każdej z nas służy śnieżna biel czy czarna, czysta czerń albo zgaszony beż. Niektórzy mają zdolność intuicyjnego sięgania po kolory (zarówno w ubiorze jak i makijażu), które podbijają urodę, wydobywają blask cery, oczu i sprawiają, że wygląda się świeżo i witalnie. Warto wiedzieć, w jakiej kolorystyce wyglądamy najkorzystniej. Jeśli trafnie określimy swój typ kolorystyczny będzie nam łatwiej sięgać po ubrania idealne pod względem koloru, nasycenia i tonacji. Jeśli dodamy do tego umiejętność sięgania po ubrania dopasowane do typu sylwetki to zbudowanie szafy idealnej będzie w zasięgu ręki:) Oczywiście nic na siłę - jeśli kochamy np.  głęboką zimną czerń, to mimo że do naszego typu urody może nie pasować, to przecież nic nie stoi na przeszkodzie, by ją nosić:)

Funkcjonujący do niedawna podział typów urody na 4 podstawowe (wiosnę, lato, jesień i zimę) o sztywnych ramach był niewystarczający i tak naprawdę sztuczny, umowny, ponieważ większość osób to tak naprawdę mieszkanki tych czterech typów. Obecnie raczej stosuje się podział na 12 lub nawet 16 typów kolorystycznych, które również wzięły nazwy od pór roku, ale każda pora roku dzieli się na jeszcze na 3 podtypy.

12 typów kolorystycznych - analiza szczegółowa. Jak określić swój typ kolorystyczny?

Niektóre typy mają niektóre cechy wspólne - są to typy, które zaznaczyłam identycznym kolorem czcionki. Wszystkie 12 typów kolorystycznych:

WIOSNA:

• czysta wiosna (clear spring)
• ciepła wiosna (warm spring)
• jasna wiosna  (light spring) 

LATO:

• jasne lato (light summer)
• chłodne lato (cool summer)
• zgaszone lato (soft summer)

JESIEŃ:

• zgaszona jesień (soft autumn)
• ciepła jesień (warm autumn)
• głęboka jesień (deep/dark autumn)

ZIMA:

• głęboka zima (deep/dark winter)
• chłodna zima (cool winter)
• czysta zima (clear winter)

Typ ciepły czy chłodny?

Profesjonalna analiza kolorystyczna musi rozpocząć się od określenia, którą porą roku jesteśmy, a następnie jakim konkretnie podtypem. Sprawdzamy, czy jesteśmy typem ciepłym (co do zasady jest to wiosna i jesień) czy chłodnym (zima lub lato). Jak to zrobić? Najpierw musimy umieć rozróżnić, które kolory są ciepłe, a które chłodne. Najprościej: kolory chłodne to takie, w których jest kropla odcienia niebieskiego, a kolory ciepłe to takie, w których jest więcej żółcieni. Przykłady (potraktujcie je proszę orientacyjnie):

Jak określić, czy jesteśmy typem ciepłym (wiosną lub jesienią) czy chłodnym (latem lub zimą)? Najlepiej posłużyć się:

- kolorowymi kartkami papieru w odcieniach ciepłych i zimnych,

- chustami, wstążkami, skrawkami tkanin w odcieniach ciepłych i zimnych,

- kredkami (do rysowania),

- folią aluminiową (oczywiście srebrzystą) i pozłotkiem w czystym złocistym kolorze np. po czekoladzie lub

- biżuterią srebrną i biżuteria złotą.

 Powyższe rekwizyty przykładamy do twarzy. Twarz musi być świeżo umyta (bez makijażu), bez sztucznej opalenizny, oglądana w świetle dziennym, przy oknie (nie w pełnym słońcu, nie w świetle sztucznym). Włosy powinny być schowane (np. związane w ciasny kucyk), zwłaszcza jeśli są farbowane.

Teraz przykładamy do twarzy kolejne kolory ze zgromadzonej palety i oceniamy, czy przyłożony kolor nam pasuje czy nie.

Jeśli dany odcień/temperatura barwy nam pasuje:

- twarz wygląda na wypoczętą, świetlistą,

- na pierwszy rzut oka widać twarz a nie przyłożony odcień (czyli to nie kolor zwraca największą  uwagę, nie przytłacza tylko jest dopasowanym tłem),

- przyłożony kolor tak odbija światło na skórze, że wygląda ona na piękniejszą, młodszą, gładszą.

Jeśli dany odcień/temperatura barwy nam nie pasuje:

- twarz wygląda na szarą, zmęczoną, przygaszoną,

- podkreślone są niedoskonałości cery: cienie pod oczami, zaczerwienienia, pajączki, przebarwienia, wypryski,

- twarz wygląda po prostu nienaturalnie (np. za blado, za szaro, zbyt żółto, trupio, smutno).

Poza zestawieniem przygotowanej palety odcieni do skóry twarzy trzeba również przyjrzeć się samej skórze, oprawie oczu, naturalnemu kolorowi włosów i brwi, kolorowi białka oczu, tęczówki, odcieniowi ust i wreszcie samemu odcieniowi cery. Uwaga: nie oceniamy odcienia zębów.

TYP CIEPŁY - przeważają złociste, brzoskwiniowe, orzechowe lub ciepłobrązowe tony:

- białka oczu są w zgaszonym odcieniu bieli, ecru, mleczne, śmietankowe (nie optycznie białe, brak dużego kontrastu między tęczówką a białkiem oka),

- przebarwienia i piegi mają ciepłe odcienie,

- cerze jest bliżej do żółtej, brzoskwiniowej niż różowej,

- widoczne po wewnętrznej stronie nadgarstków żyły są raczej zielonkawe niż niebieskie,

- naturalny odcień włosów jest ciepły, są na nich żółtawe lub rudawe refleksy (włosy nie są "mysie" ani kruczo czarne),

- usta mają przewagę ciepłych pigmentów,

- jeśli występują piegi, to są w ciepłym odcieniu brązu, orzecha lub brzoskwini, złociste,

- rumieńce są raczej brzoskwiniowe, ewentualnie w kolorze brudnego, ciepłego różu niż czysto różowe, buraczkowe.

- opaleniznę uzyskuje się dość łatwo i jest ona złocista, potem orzechowa i czekoladowa.

TYP CHŁODNY - przeważają tony różowe, niebieskawe:

- białka oczu są śnieżnobiałe, optycznie białe, jest duży kontrast między tęczówką a białkiem,

- cera jest w tonacji różowej lub zimnooliwkowej,

- żyłki na ciele (wnętrze nadgarstków) są niebieskie,

- odcień włosów jest zimny (kruczoczarny z niebieskawym połyskiem lub matowe albo mysie, jakby szarawe) - patrzymy na kolor włosów przy skórze głowy,

- brak piegów lub piegi w szarawym kolorze

- opaleniznę uzyskuje się trudniej, często najpierw różową, która finalnie jest chłodnooliwkowa.

***

Jeśli już wiemy, czy jesteśmy typem ciepłym (wiosna lub jesień) czy chłodnym (lato lub zima), możemy pójść dalej i sprawdzić, jaki konkretnie typ reprezentujemy. Aby to określić, musimy na podstawie przeprowadzonej wcześniej analizy kolorystycznej w dziennym świetle określić, która z poniższych sześciu cech najpełniej opisuje naszą urodę:


Typ ciemny, głęboki (deep/dark) - ciemna/głęboka jesień i ciemna/głęboka zima - uroda ciemna, głęboka, bogato napigmentowana, "gęsta". Typy ciemne mają ciemne włosy i są dość kontrastowe. Skóra może być i jasna i ciemna.

Typ jasny (light) - jasne lato i jasna wiosna - przeciwieństwo typu ciemnego, uroda delikatna, ulotna, lekko ubarwiona, niezbyt mocno napigmentowana, typy jasne są mało kontrastowe, najczęściej mają jasne włosy i jasną karnację.

Typ czysty (clear) - czysta zima, czysta wiosna - uroda przejrzysta, "wyraźna", intensywnie ubarwiona, soczysta, nasycona, lekko kontrastowa, mająca klarowną kolorystykę. Typy czyste dobrze wyglądają w intensywnych i czystych kolorach.

Typ zgaszony (soft) - zgaszona jesień i zgaszone lato - przeciwieństwo typu czystego, kolorystyka nie jest kontrastowa ale lekko rozmyta, matowa, "przykurzona", miękka, przytłumiona, spłowiała, jakby "szarawa", nie soczysta. Typ zgaszony nie jest ani bardziej ciepły ani bardziej chłodny.

Typ  ciepły (warm) - ciepła jesień i ciepła wiosna - kolorystyka jest zawsze ciepła, z żółtym pigmentem, bez niebieskich i różowych podtonów.

Typ zimny (cool) - chłodne lato i chłodna zima - przeciwieństwo typu ciepłego, kolorystyka pozbawiona żółcieni czy złota, z typowo błękitnymi lub różowymi tonami.



 Spróbujcie odnaleźć jednostkowe cechy swojej urody na poniższych zdjęciach. Najlepsze dopasowanie oznacza, że znalazłyście swój typ:)

Źródło: Pinterest.com; tłumaczenie z j.ang. moje

Czytaj dalej »

Ciepły płaszcz. Najlepsze tkaniny na płaszcze. Rodzaje wełny

12/14/2015

Ciepły płaszcz. Najlepsze tkaniny na płaszcze. Rodzaje wełny

Jeżeli kupując odzież zwracacie uwagę nie tylko na wygląd ubrania ale i na jakość wykonania oraz skład gatunkowy, to na pewno zauważyłyście, że ostatnimi czasy sklepowe półki toną w poliestrze a znalezienie ubrania ze szlachetnej (naturalnej) tkaniny jest często nie lada wyczynem. Fakty są nagie i bezsporne: poliester jest tani, więc producenci często mieszają z nim bawełny, wełny i inne naturalne włókna bynajmniej nie dla naszej wygody czy podniesienia jakości gotowego wyrobu. Wręcz przeciwnie! Im mniej poliestru czy innych syntetycznych włókien tym lepiej. Nie dajmy sobie wmówić, że dodatek poliestru sprawia, że tkanina jest łatwiejsza w pielęgnacji, mniej się gniecie, mniej brudzi, lepiej pierze czy jest bardziej wytrzymała, bo nie jest to prawda! To tylko wymówka producentów, którzy szukają tańszych rozwiązań.

Jaki więc powinien być idealny płaszcz na zimę? Oczywiście ciepły (a więc praktyczny), w pasującym do naszej urody/upodobań kolorze i odpowiednim kroju. Teraz wszystko sprowadza się do wyboru najlepszej tkaniny.

Najlepsza tkanina na płaszcz: oczywiście WEŁNA! Wełna jest bodaj moją ulubiona tkaniną: w zależności od splotu i gramatury może być cudownie ciepła i cudownie chłodna, pozwala oddychać skórze, dobrze się układa, jest niebywale trwała i wcale nietrudna w pielęgnacji. Jest higroskopijna, ma doskonałe właściwości termoizolacyjne, dźwiękochłonne i pochłania promieniowanie UV. W przypadku wełny im cieńsze, delikatniejsze jest jej włókno, tym jest droższa. Sama uszyłam niedawno płaszcz z tkaniny z 50% wełny owczej i 50% kaszmiru i jest to najcieplejsze okrycie wierzchnie, jakie kiedykolwiek miałam na sobie!

Wełna jest naturalnym włóknem, które pozyskuje się z sierści wielu zwierząt (ekologicznie, bo zwierzęta są strzyżone albo wyczesywane). Jest to okrywa włosowa niektórych zwierząt. Poniżej przejrzysty podział wełen.

WEŁNA OWCZA: WEŁNA DZIEWICZA, WEŁNA MERYNOSOWA, SZEWIOT, SZETLAND

Pozyskiwana z runa owiec. Wełnę dziewiczą pozyskuje się z jagniąt, z pierwszej strzyży (strzyża to świeżo ścięta wełna). Jest to wełna pierwotna, zawierająca minimum 30% wełny jagniąt, co widocznie wpływa na jej delikatność, szlachetność, lekkość i miękkość. Wełna ta dla zachowania właściwości wymaga troskliwej pielęgnacji (zgodnie z zaleceniami metki). Wełna merynosowa natomiast uchodzi za wełnę owczą najwyższej jakości. Jest to wełna niezwykle delikatna, miękka i puszysta, ale ma też najwyższą zdolność do spilśniania. Czym jest spilśnianie? To filcowanie się wełny. Niewątpliwie jest to wełna bardzo luksusowa.

WEŁNA WIELBŁĄDZIA, KAMEL i WIKUNIA

Wszystkie pozyskuje się ze zwierząt wielbłądowatych. Wełna wyczesywana z tych zwierząt jest cienka, ale ciepła, bardzo komfortowa, ma delikatny połysk. Najlepsza  z tych wełen, tzw. baby camel, pochodzi od najmłodszych wielbłądów. Ciekawostka: wełna wielbłądzia jest trwalsza od wełny koziej i owczej. Jeśli więc szukamy płaszcza na lata - warto celować w wełnę wielbłądzią. Włos wielbłąda jest pusty w środku, dzięki czemu jest lekki i świetnie chroni przed wiatrem, jest też hydrofobowa, a więc odpycha, nie wchłania cząsteczek wody (np. deszczu). Warto dodać, że płaszcz w kolorze camelowym od lat wpisuje się w kanon klasycznie eleganckich i wiecznie modnych okryć wierzchnich. 

ALPAKA

Wełna z lam, czyli właściwie kolejnych zwierząt z rodziny wielbłądowatych uchodzi za luksusową. Dzięki tym przeuroczym zwierzętom możemy cieszyć się miękką, miłą w dotyku ale jednocześnie wytrzymałą wełną prosto z And. Alpaka uchodzi za hipoalergiczną, jest też łatwiejsza w czyszczeniu niż wełna owcza (przyciąga mniej zanieczyszczeń). Ciekawostka: wełna z alpaki jest 3 razy bardziej rozciągliwa i elastyczna niż wełna owcza i produkuje się jej 400 razy mniej niż wełny owczej. Prawdziwy rarytas! Najdelikatniejsze włókno z tych kóz tzw. baby alpaca pozyskuje się z najmłodszych zwierząt (nie starszych niż 8 miesięcy). Warto podkreślić, że alpakę rzadko się farbuje, ponieważ naturalnie występuje w 26 kolorach. Jest to więc idealna tkanina dla alergików. 

WEŁNA KOZIA: MOHER i KASZMIR

Moher pozyskiwany z kóz angorskich jest lekki i puszysty, ma lekko srebrzysty odcień. Jego pozyskiwanie i obróbka są pracochłonne i czasochłonne, a wszystko po to, by zachować właściwości włókna. Oprócz oczywistego stosowania w przemyśle odzieżowym, moheru używa się także do produkcji sprzętu narciarskiego. 

Kaszmir... już sama nazwa brzmi miękko, delikatnie i niebiańsko. Pozyskiwany jest tylko z zimowego włosa kóz kaszmirskich. Jest niezwykle lekki, kaszmirowe szale uchodzą za jedne z najlżejszych w stosunku do swojej długości. Kozy muszą być hodowane na odpowiedniej wysokości Himalajów (gdzie jest dostatecznie mroźno), ponieważ tylko wtedy wykształcają swój cenny puch, który przy swoich wspaniałych właściwościach jest nawet 6 razy cieńszy od ludzkiego włosa. Kozy są wyczesywane ręcznie, co przekłada się na ceny tego włókna. Kaszmir nie gniecie się, jest elastyczny i sprężysty, nie pochłania zapachów, nie brudzi się. Ciekawostka: kaszmir jest 8 razy cieplejszy od wełny owczej! Najlepsza tkanina dla zmarzluchów! Warto dodać na koniec, że włókno jest przy tym tak trwałe, że uchodzi niemal za niezniszczalne.

WEŁNA KRÓLICZA: ANGORA

Angora jest wełną z sierści królika angorskiego. Jego włosie jest długie i mięciutkie. Jest to wełna niezwykle kosztowna w produkcji, występuje w płaszczach rzadko i raczej jako dodatek, charakteryzuje wyroby wysoce ekskluzywne.

***

Podsumowując: dobry, ciepły płaszcz na zimę moim zdaniem nie może obejść się bez wełny. Najlepiej o wysokiej gramaturze (gęściej tkany, a więc bardziej izolujący od zimna i kumulujący ciepło). Najlepiej 100 % wełny. Obowiązkowo na podszewce (najlepiej jedwabnej lub wiskozowej). Może zawierać ocieplinę, watolinę czyli dodatkową wewnętrzną warstwę izolacyjną. 

Tak naprawdę dobrej jakości wełna nie potrzebuje poliestru czy poliamidu, żeby nie być "upierdliwa" w noszeniu czy czyszczeniu. Dobra wełna nie gniecie się, nie wchłania zanieczyszczeń czy wilgoci, które po niej zwyczajnie spływają, łatwo ją 'wyczesać' z zabrudzeń. Sama w sobie jest diabelsko wytrzymała, przepuszcza powietrze doskonale izolując. Dobra wełna nie "gryzie" - nie jest szorstka (to za sprawą lanoliny, czyli naturalnego zwierzęcego tłuszczu pokrywającego włosie).

Jeśli nie szyjesz sama albo niekoniecznie chcesz szyć idealny płaszcz w krawcowej i potrzebujesz gotowca - na pewno znajdziesz płaszcz w ofercie sklepów. Ważna uwaga: patrz na metkę ze składem!

Czytaj dalej »

Jak zyskać 75% miejsca w szafie? Worki próżniowe!

3/31/2015

Jak zyskać 75% miejsca w szafie? Worki próżniowe!

Pewnie wiecie jak to jest - szafa czy garderoba, jakakolwiek duża by nie była, zawsze mogłaby być większa;) Nie jestem zwolenniczką chomikowania dawno nienoszonych i nieużywanych rzeczy, więc wyrzucam lub oddaję to, czego już nie potrzebuję. Jednak są rzeczy, które potrzebne są w sezonie a pozostałą część roku zalegają w szafie zajmując niepotrzebnie miejsce (tak, kurtko na kajak, mówię między innymi o tobie).

Poza dobrym rozplanowaniem ułożenia rzeczy w szafie ciekawym rozwiązaniem są worki na ubrania. Worki próżniowe o różnych rozmiarach, z których odkurzaczem wystarczy odessać powietrze i zyskujemy nawet do 75% miejsca! Brzmi kusząco i muszę powiedzieć, że to prawda. Worki może nie wyglądają szczególnie ładnie, ot przezroczysta gruba folia z zamknięciem strunowym, ale w tym wypadku nie estetyka jest najważniejsza tylko efektywność. A tej workom odmówić nie można. Dodatkowo worki ochronią ubrania przed molami (grr...), kurzem i roztoczami. 

Przed odessaniem powietrza...

... i po odessaniu powietrza

Wyprane uprzednio i sprasowane w workach ubrania włożyłam pod łóżko, w najdalszy róg. Zupełnie go nie widać, więc poczucie estetyki nie ucierpiało, a w razie potrzeby mam sezonowe i rzadko używane rzeczy pod ręką.

Worki widziałam w marketach budowlanych (Castorama, Leroy Merlin), swoje kupiłam w Castoramie - ceny zaczynają się od 10 zł. Moim zdaniem naprawdę warto, jeśli trudno Wam się zmieścić w szafie, albo po prostu chcecie zyskać trochę przestrzeni:)

Czytaj dalej »

Magazyny Threads i Sew Stylish

1/15/2014

Magazyny Threads i Sew Stylish

Na wzmiankę o Threads Magazine i SewStylish Magazine natrafiłam na zacnym forum eKrawiectwo.net. Są to magazyny będące dziećmi amerykańskiego przemysłu wydawniczego i są związane oczywiście z szyciem. Wiedziona kobiecą ciekawością zamówiłam wiosną 'na posmakowanie' roczną prenumeratę Threads ze strony wydawnictwa (klik). Od lata natomiast, korzystając z promocji na stronie wydawnictwa, jeszcze bodajże czterokrotnie zamawiałam wybiórczo niektóre, wybrane ze względu na tematykę numery zarówno Threads jak i Sew Stylish i muszę powiedzieć, że jestem z nich bardzo zadowolona.

Threads to magazyn ukazujący się raz na 2 miesiące, prenumerata roczna dla zamawiających spoza USA czy Kanady kosztuje ok 38$. W każdym numerze znajdziemy różne porady dot. wykończenia szytych ubrań, technik krawieckich, technik wykończeń, dostosowywania elementów wykroju czy ubrań do własnej sylwetki, przeróbek ubrań, czasami pojawiają się wykroje ubrań lub dodatków (kopertówek, kosmetyczek, toreb, nakryć). Ogólnie rzecz biorąc jeśli wykrój i opis kolejności zszywania elementów wykroju znajdziemy w Burdzie, o tyle Threads pokaże, jak ładnie, profesjonalnie czy łatwiej ubranie wykończyć, jak taki 'suchy' wykrój dostosować do swojej figury. O ile Burda pokaże nam, jak element ubrania wygląda i napisze ogólnikowo: 'przeszyć', o tyle Threads (czy Sew Stylish) pokaże jak konkretnie zszyć, w jaki sposób, co z czym dokładnie zszyć i jak to ma finalnie wyglądać. A to wszystko zilustrowane profesjonalnymi, przyswajalnymi zdjęciami czy rysunkami oraz niezbędnymi opisami. Dodatkowo w każdym numerze znajdują się bardzo ciekawe wskazówki, porady i 'myki' upraszczające, przyspieszające pracę z tkaniną/wykrojem czy odkrywające przed nami nowe sposoby na szycie, wykańczanie ubrań. Oprócz wskazówek i porad zawiera też felietony, artykuły np. na temat danego projektanta, tkanin, pracowni znanych w USA krawców, oraz reklamy firm związanych z szyciem czy tkaninami.

Poniżej przykładowe porady czy wskazówki z Threads:

Sew Stylish to magazyn ukazujący się (niestety!) raz na daną porę roku, czyli 2-4 razy w roku. Również zawiera porady dot. szycia. Moim zdaniem Sew Stylish jest bardziej 'skondensowany', porad jest więcej niż w Threads, a mniej niż w Threads felietonów czy artykułów. 

Generalnie obydwa magazyny są bardzo ciekawe, wnoszą wiele nowinek. Moim zdaniem brakuje tego typu pozycji wydawniczych na polskim rynku, takie magazyny są świetnym uzupełnieniem magazynów typu Burda czy Anna Moda.

Zainteresowanym bardzo polecam:)

Moje SewStylish i Threads

Czytaj dalej »

Wykroje krawieckie. Najlepsze strony i czasopisma z wykrojami

8/18/2013

Wykroje krawieckie. Najlepsze strony i czasopisma z wykrojami

Skąd wziąć, pobrać wykrój krawiecki czyli 'przepis' na ubranie - wzór, elementy do skopiowania - to zagadnienie na pewno bliskie jest nie tylko osobom, które dopiero zaczynają szyć (bardziej zaawansowane potrafią również same narysować wykrój). Mam nadzieję, że mój spis stron i czasopism z wykrojami będzie przydatny. Gdzieniegdzie są darmowe wykroje. Ja korzystam właściwie tylko z wykrojów z Burdy, czasami łączę 2-3 różne wykroje albo modyfikuję dodając rękawki, odejmując pasek, guziczki itp., co tylko zamysł twórczy podpowie:)

mccallpattern.com

Strony internetowe z wykrojami do pobrania:

Craftsy.com - znajdziemy tu dużo różności, np. wykrój na prasulec/ tailoring ham (szynkę do prasowania), wykrój na torbę plażową, fartuch, portfel/portmonetkę, wykrój na kapcie, na rękawicę kuchenną, wykrój na legginsy, krawat, muchę, spódnice, sukienki, ubranka dla dzieci i wiele innych rzeczy - klik
Papavero - logujemy się i pobieramy wykroje klik
Osinka - strona rosyjska, można posłużyć się tłumaczem Google - klik
Burda - niektóre wykroje udostępnione są czasowo za darmo - klik
Złoty Krój - nie mam pojęcia, czy warto, ceny dość wysokie - klik
Fabric.com - darmowe wykroje znajdziemy tutaj klik
All Free Sewing - sporo darmowych wykrojów z określeniem stopnia trudności, porady i tutoriale klik
Avantages - francuska strona, 117 darmowych wykrojów klik
Dk.com - Dressmaking - darmowe wykroje na stronie wydawnictwa DK klik, najpierw wybieramy rozmiar (amerykański), pojawia się wykrój w pdf., który możemy sobie wydrukować
Pinterest, ciekawe wykroje, tutoriale, ciekawostki krawieckie,bardzo polecam spojrzeć - klik
Modern Sewin Patterns - klik
Wykroje (właściwie wzory) na małe torebeczki na bigiel - klik

Sewmag - klik
Cloth.co.uk - wykroje i inspiracje DIY - klik
Sew Daily - wykroje do pobrania klik

Your Style Rocks - wykroje do pobrania kilk
Wykroje vintage do pobrania - klik
Peppermint Mag - darmowe wykroje klik
Impressivo - klik
Blog Dixie kilk
Blog Melly klik

Czasopisma, gazety z wykrojami ( w wersji papierowej lub PDF):

Burda - przedstawiać chyba nie trzeba ;)
Anna Moda na szycie - czasopismo, które mnie osobiście nie zachęca do kupna ze względu na nieciekawe, raczej babcine wykroje (nie wszystkie oczywiście:)) klik 
Diana Moden -  czasopismo z wykrojami
Simplicity - twór rynku amerykańskiego, wysyłka również do Polski - klik
McCall's - jak wyżej,  klik oraz pozostałe tytuły tego wydawnictwa:
Vogue Patterns - j.w  klik
Butterick - j.w. klik
Kwik Sew - j.w. klik
Neue Mode - klik
New Look - klik
Sewing Patterns - zbiór powyższych, dość dobrze skatalogowany - klik
Wykroje vintage, archiwalne, Old Patterns - klik
Marfy - klik

Większość z tych tytułów znajdziemy także na eBay, czasami również na Allegro.
Amerykańskie wykroje uchodzą za dużo łatwiejsze w okiełznaniu niż europejskie. Mają też z reguły od razu dodane zapasy na szwy (seam allowances), więc tniemy tkaninę po linii, którą wskazuje wykrój.

Jeżeli chodzi o samo wykańczanie ubrania (czyli zszytych już elementów wykroju) to wielką inspiracją dla mnie poza tutorialami w sieci i na You Tube są czasopisma takie jak SewStylish oraz Threads (można zamówić je tutaj -klik klik - dostawa także do Polski). O tych pismach przygotuję osobny wpis, bo myślę, że warto.

Mnie bardzo kuszą wykroje Simplicity i Vogue Patterns, szkoda, że ceny po przeliczeniu na złotówki z kosztami wysyłki są dość wysokie, bo niechybnie kupiłabym niektóre wydania:) 

Czytaj dalej »

Wskazówki: szycie szyfonu, muślinu, organzy

8/05/2013

Wskazówki: szycie szyfonu, muślinu, organzy

OK, zanim zabierzemy się za tipy i porady omówmy sobie najważniejsze sprawy. Szyfon, muślin i organza to tkaniny o splocie płóciennym. Mogą być utkane z jedwabiu, szyfonu, bawełny, poliestru lub ich mieszanek. Myślę, że zasługują na osobny post ponieważ bywają kłopotliwe w szyciu - ciągną się, uciekają spod stopki, ześlizgują z płytki ściegowej, czasami maszyna (ząbki maszyny) "zjadają" takie cienkie materiały. Wystarczy kilka prostych patentów i te rodzaje tkanin nie będą nam nastręczać trudności a my nie będziemy zasypywać Googla nerwowymi zapytaniami na temat radzenia sobie z takimi cienkimi materiałami.

IGŁY:

Jak najcieńsza igła - do cienkiego szyfonu, muślinu (cienkiego jedwabiu, wiskozy o splocie szyfonu, muślinu) rozmiar 60 - 70. Jeśli podczas szycia tkanina jest pozaciągana w którymś kierunku to najprawdopodobniej igła jest stępiona, ułamana przy końcu lub lekko zgięta. Należy zmienić igłę na nową, cienką i ostrą, może być to igła do mikrofazy. Warto do każdego nowego projektu zastosować nową igłę. Nie ma nic gorszego niż zaciągnięta nitka, a na cienkich tkaninach niestety bardo widać zaciągnięcia.

NICI:

Nici do szycia muślinu, szyfonu, organzy - najlepiej zastosować nici do haftu maszynowego lub cienkie nici poliestrowe. Nici do ściegu maszynowego 9czyli te najzwyklejsze) mogą być za grube. Jeśli masz fundusze - podobno cudne są nici jedwabne.
Długość ściegu - dość drobny, ścieg długości 1,5 - 2 mm. W przypadku jedwabiu 2-2,5 mm. Sprawdź na skrawku jak wygląda ścieg, czy nie jest za gęsty, nie za luźny.

PRZYGOTOWANIE TKANIN - DEKATYZACJA

Dekatyzacja szyfonu, muślinu, organzy - ja dekatyzuję wszystkie tkaniny i dzianiny przed rozcięciem/krojeniem: najpierw piorę ręcznie w misce w ok. 30-40 topniach (żeby tkanina "zaznała" wody, temperatury i łagodnego detergentu), a potem przeważnie dodatkowo prasuję żelazkiem (uwaga: bez pary - o tym niżej). 

Szyję z tkanin naturalnych lub z dodatkiem max 20% włókien syntetycznych (np. poliestru), zatem dekatyzacja jest obowiązkowa.Jeśli szyję z droższego materiału, to staram się kupić próbkę i ją zdekatyzować. Wówczas wiem, o ile % materiał się wykurcza i mogę kupić odpowiednią ilość. Jeśli z jakichś powodów szyjecie z poliestru (ubolewam!), to nie musicie dekatyzować.

KROJENIE:

Krojenie tkaniny - tu jak na przejeździe kolejowym - zachowaj ostrożność! Tkaninę podczas układania na stole i krojenia można obciążyć ciężarkami, żeby się nie przesuwała. Można ją też rozłożyć na lekko matowej/chropowatej powierzchni uważając, żeby wątek i osnowa układały się pod kątem prostym, bez przesunięć. Sam papierowy wykrój warto przypiąć szpilkami do tkaniny, żeby nic się nie przesuwało. Najlepiej kroić nożem krojczym. Przy krojeniu tradycyjnie nożyczkami warto to robić na nieśliskiej podkładce lub np. na ręczniku czy prześcieradle bawełnianym (tkanina się nie ześlizguje). Można też użyć specjalnego kleju w sprayu do wykroju, żeby elementy się nie przesuwały.

Fastrygowanie - również cienką nicią bardzo ułatwia pracę. Można użyć też klipsów, ale te bardziej sprawdzą się przy grubszych materiałach lub wielu warstwach.

Aby szyfon nie marszczył się podczas szycia - należy wyregulować naprężenie nici (nie może być za duże).
Dobrze jest szyć szyfon, muślin albo inne delikatne tkaniny przez papier/pergamin/papier toaletowy/śniadaniowy - układamy papier na tkaninie/pod tkaniną i szyjemy razem, po przeszyciu papier po prostu odrywamy.

Maszyna wciąga  kraniec tkaniny pod płytkę (w stronę bębenka) - należy podczas rozpoczęcia szycia przytrzymać palcami końce nitek, lekko je odciągnąć. Tu także sprawdzi się szycie na papierze (lekko usztywnia brzeg tkaniny).

Podkrój szyi i pach - tworzymy najlepiej tkaniną ciętą ze skosu.

Wzmacnianie szwów - można to zrobić za pomocą np. naprasowania fizeliny (np. G785) - dużo łatwiej się szyje. Flizelina do cienkich tkanin również musi być cienka, inaczej będzie ją widać z prawej strony albo elementy ubrania będą nieładnie sterczały. 
Aby szwy nie rozjeżdżały się przy naprężeniach i nie powstawał efekt mereżki (przesuwanie się nitek tkaniny przy szwie) warto szwy po skrojeniu wzmocnić naklejoną skrojoną ze skosu cienką fizeliną.
 

Aby się lepiej szyło brzegi niektórzy zalecają krochmal lub potraktowanie tkaniny żelatyną dla jej usztywnienia.

WYKOŃCZENIE:

Wykańczanie szyfonu, jedwabiu i organzy - najlepiej overlockiem. Dobrze sprawdzi się też szew kryty, francuski oraz stopka do ściegu krytego, stopka do rolowania czy podwijania. Można szyjąc za pomocą stopki do podwijania szyć drobnym zygzakiem (gęstym ale niezbyt szerokim) zamiast ściegiem prostym. Cienkie tkaniny uwielbiają się siepać i strzępić i na pewno sobie nie odmówią tej złośliwości, jeśli tylko nie zabezpieczycie ich brzegu.

INNE WSKAZÓWKI:

Prasowanie przed krojeniem ale także w przypadku gotowego ubrania - bez użycia wody czy pary wodnej! Bo szyfon, jedwab, muślin może się pomarszczyć.  Delikatne tkaniny najlepiej prasować przez papier (pergamin) lub cienką szmatkę (najlepiej batystową), żelazko ustawiamy na 2 kropki. Potraktowanie jedwabiu wodą podczas prasowania może skończyć się plamami nie do usunięcia.

Pranie - najlepiej w letniej wodzie, ręczne w delikatnych płynach. Jedwabiu nie wirujemy - tkanina może się zniszczyć i może nie dać się jej doprasować!


Teraz już wszystko wiecie! Jeśli nasuwają Wam się jakieś dodatkowe patenty na cienkie tkaniny - chętnie poczytam i wypróbuję :-)

Czytaj dalej »

Szycie sukni ślubnej. Jaka tkanina na suknię ślubną? Wybrór tkaniny na suknię ślubną.

7/29/2013

Szycie sukni ślubnej. Jaka tkanina na suknię ślubną? Wybrór tkaniny na suknię ślubną.

Tkaniny ślubne powinny być bardziej szlachetne niż te, w które odziewamy się na co dzień.
Często preferowany jest lekki błysk, lekkość ale też wytrzymałość, sposób układania się tkaniny nie tylko na ciele ale i w tańcu.

Najczęściej wybieranymi na suknie ślubne tkaninami są:

SATYNA [z j. ang. satin]- cienka bądź gruba, często elastyczna. Sprawdza się również jako tkanina na halkę. Gładka. Z jedwabiu lub poliestru. Zazwyczaj jedna strona jest błyszcząca, druga -matowa.

TAFTA [ z j. ang. tafetta]- bardziej sztywna, szeleszcząca, z połyskiem. Odcień zmienia się w zależności od kąta padania światła. Charakteryzuje się płóciennym splotem, jest gęsto tkana. Może być poliestrowa, jedwabna lub z acetatu. Pozwala uzyskać duże przestrzennie formy. Wyróżnia się tafty zwykłe (gniecone) i tafty inteligentne (Memory, czyli tafta, która 'zapamiętuje' sposób jej złożenia np. w fałdy).

ATŁAS [z j. ang. velvet, satin]- Lśniący po jednej (prawej) stronie, matowy po drugiej; powstaje ze splotu jedwabiu naturalnego i sztucznego. Tkanina gładka i delikatna.

ORGANDYNA(organtyna, organza) [z j. ang. organza]- spotykana często jako tkanina na firany, niezwykle lekka, lekko sztywna, przeważnie błyszcząca. Do szycia sukien ślubnych używa się organtyn matowych.  D wyboru gładka lub kreszowana.

TIUL [z j. ang. tulle] - welonowe, halkowe lub plisowane, matowe lub błyszczące, czasami też z brokatem. Z cienkiego tiulu (bardzo elastyczny, miękki o widocznych oczkach) używa się w celach dekoracyjnych (stołów itd.) oraz np. do welonów (tiul welonowy). Z grubego tiulu (większa gramatura) szyje się sztywne halki pod suknie ślubne - gruby tiul również ma widoczne oczka, jest też sztywny. Bardzo gruby, sztywny tiul (gramatura pow. 100 g/m kw.) raczej nie nadaje się jako tkanina wierzchnia sukni, sprawdzi się świetnie jako tkanina na halki.

Może być jedwabny albo wykonany w 100% z poliestru.

KORONKA [z j. ang. lace]- idealna do sukni w stylu romantycznym,  miękka, często z dodatkami np. (koraliki, kryształki). Elastyczna bądź nieelastyczna.  Pięknie wygląda zarówno jako tkanina wierzchnia sukni jak i welonowa.  Można ja łączyć np. z satynami. 

JEDWAB [z j.ang. silk]- tkanina najbardziej szlachetna, występująca w wielu wariantach, różnych grubościach. Dość miękka i gładka tkanina, wiotka, delikatna. Bardzo przyjemna w dotyku. Niestety droga.

SZYFON [z ang. chiffon] - Charakteryzuje się płóciennym splotem, wytwarzana jest z naturalnego bądź sztucznego jedwabiu (poliester).  Gładki, cienki, półprzezroczysty, zwiewny. Bardzo miękki w dotyku. Tkany dość gęsto (wtedy wyższa gramatura) lub luźno tkany - wówczas bardziej przezroczysty, lżejszy, ale bardziej podatny na zaciągnięcia. Lekki.
Jeśli chodzi o fakturę/splot to może być gładki lub kreszowany.

MUŚLIN [z ang. muslin]- szlachetniejszy niż szyfon, co też wyraża jego cena. Może być gładki lub kreszowany. Półprzezroczysty, dość gęsto tkany. Lekki i zwiewny. Jedwabny lub syntetyczny. Sprawdzi się jako tkanina wierzchnia sukni oraz tkanina welonowa. 

ŻAKARD [z j. ang. jacquard]- popularny również jako tkanina na krawat lub kamizelkę pod marynarkę. Mnie się osobiście wybitnie nie podoba;) Może być jedwabny, wiskozowy, poliestrowy czy nawet wełniany. Materiał z tkanym wzorem: wypukłym i błyszczącym.

To chyba większość najpopularniejszych tkanin na suknie ślubne. Jeśli chodzi o podszewki sprawdzą się jedwabie (opcja dla bardziej majętnych;)), satyny lub tkaniny wiskozowe (uwaga, te ostatnie mogą się elektryzować i kleić do nóg).

*

Na moją suknię wybrałam gruby, sztywny tiul (na halkę bez koła), grubą satynę (jako podszewkę i tkaninę spodnią sukni i gorsetu) oraz na wierzch delikatny szyfon, pokażę je niebawem :)

Czytaj dalej »

Kroje sukien ślubnych. Jaki typ sukni ślubnej pasuje do danej figury? Typy dekoltów sukien ślubnych

7/21/2013

Kroje sukien ślubnych. Jaki typ sukni ślubnej pasuje do danej figury? Typy dekoltów sukien ślubnych

Jak samodzielnie uszyć suknię ślubną? Będę zgłębiać (także na blogu) ten temat. Samodzielne uszycie sukni ślubnej nie jest zadaniem prostym, jednak przy odpowiednim samozaparciu i wytrwałości myślę, że mi się uda.

Jak zacząć?

Po pierwsze - jaką chcemy mieć suknię? Salony ślubne wyróżniają kilka typów sukni ślubnych, różnią się pod wieloma względami, głównie wizualnie. Nie każdy krój sukni ślubnej pasuje do każdej figury, czasami piękna suknia  z katalogu nie będzie na naszym ciele leżała tak, jak na modelce.

Typy sukien ślubnych - krój

źródło: https://www.looksmartalterations.com.au/styling-hub/find-right-wedding-dress-body-type-alter-perfection/

Najlepsze kroje sukien dla danych typów figury:

Figura klepsydra - suknia o linii A (wąska góra, niezbyt szeroki dół sukni);

Figura gruszki - suknia typu 'Ball Gown' zwana też Prinsessą, Princeską;

Figura jabłko - suknie typu Empire, tj. odcinana pod biustem, z prostym, długim, niezbyt szerokim dołem;

Figura waza (odwrócony trójkąt) - suknia typu syrenka/rybka, przylegająca w biodrach i udach, rozszerzana mniej więcej od kolan, przeważnie z lekkim trenem;

Figura prostokąt (kolumna) - prosta suknia, z zaznaczoną talią i niezbyt szerokim dołem

I w drugą stronę (nieco inne wytyczne):

• Suknia o linii A (A-line dress) - pasuje praktycznie wszystkim typom figur.

• Ball Gown ('Princesska') - pasuje najbardziej figurom typu gruszka, gdyż dobrze maskuje szersze biodra. Uwaga: może nie pasować bardzo szczupłym osobom - suknie może wydawać się na nich kuriozalnie wielka.
•  Suknia syrenka/rybka - najlepsza dla figur typu klepsydra, którym zależy na podkreśleniu tych kształtów. Nie dla figury typu jabłko i osób nieco większych (plus size).
• Suknie z wąską górą (kształt 'V'), przylegające i z prostym, wąskim i długim dołem - idealne dla osób smukłych, pasują też klepsydrom. Nie pasują gruszkom.
• krótkie suknie ślubne (przed kolano) - nie pasują osobom o większych gabarytach, taka sukienka optycznie powiększy ciało.

Oczywiście to tylko orientacyjne wytyczne, czasami w kroju niekoniecznie pasującym naszej figurze ciało wygląda idealnie, warto zdać się na intuicję i przymierzyć kilka wariantów sukien, zanim zdecydujemy się na jedną.

Ja jestem typową gruszką i intuicyjnie wybrałam słusznie suknię przylegającą w talii o szerokim, 'puchatym' dole - tzw. Princess Gown - taką właśnie chciałabym uszyć:)

Typy dekoltów sukien ślubnych:

Rodzaje, typy dekoltów w sukniach ślubncyh

I na koniec humorystyczny obrazek a propos wyglądania dobrze w danym odzieniu:

:)

Czytaj dalej »