Szycie sukni ślubnej. Jaka tkanina na suknię ślubną? Wybrór tkaniny na suknię ślubną.

7/29/2013

Szycie sukni ślubnej. Jaka tkanina na suknię ślubną? Wybrór tkaniny na suknię ślubną.

Tkaniny ślubne powinny być bardziej szlachetne niż te, w które odziewamy się na co dzień.
Często preferowany jest lekki błysk, lekkość ale też wytrzymałość, sposób układania się tkaniny nie tylko na ciele ale i w tańcu.

Najczęściej wybieranymi na suknie ślubne tkaninami są:

SATYNA [z j. ang. satin]- cienka bądź gruba, często elastyczna. Sprawdza się również jako tkanina na halkę. Gładka. Z jedwabiu lub poliestru. Zazwyczaj jedna strona jest błyszcząca, druga -matowa.

TAFTA [ z j. ang. tafetta]- bardziej sztywna, szeleszcząca, z połyskiem. Odcień zmienia się w zależności od kąta padania światła. Charakteryzuje się płóciennym splotem, jest gęsto tkana. Może być poliestrowa, jedwabna lub z acetatu. Pozwala uzyskać duże przestrzennie formy. Wyróżnia się tafty zwykłe (gniecone) i tafty inteligentne (Memory, czyli tafta, która 'zapamiętuje' sposób jej złożenia np. w fałdy).

ATŁAS [z j. ang. velvet, satin]- Lśniący po jednej (prawej) stronie, matowy po drugiej; powstaje ze splotu jedwabiu naturalnego i sztucznego. Tkanina gładka i delikatna.

ORGANDYNA(organtyna, organza) [z j. ang. organza]- spotykana często jako tkanina na firany, niezwykle lekka, lekko sztywna, przeważnie błyszcząca. Do szycia sukien ślubnych używa się organtyn matowych.  D wyboru gładka lub kreszowana.

TIUL [z j. ang. tulle] - welonowe, halkowe lub plisowane, matowe lub błyszczące, czasami też z brokatem. Z cienkiego tiulu (bardzo elastyczny, miękki o widocznych oczkach) używa się w celach dekoracyjnych (stołów itd.) oraz np. do welonów (tiul welonowy). Z grubego tiulu (większa gramatura) szyje się sztywne halki pod suknie ślubne - gruby tiul również ma widoczne oczka, jest też sztywny. Bardzo gruby, sztywny tiul (gramatura pow. 100 g/m kw.) raczej nie nadaje się jako tkanina wierzchnia sukni, sprawdzi się świetnie jako tkanina na halki.

Może być jedwabny albo wykonany w 100% z poliestru.

KORONKA [z j. ang. lace]- idealna do sukni w stylu romantycznym,  miękka, często z dodatkami np. (koraliki, kryształki). Elastyczna bądź nieelastyczna.  Pięknie wygląda zarówno jako tkanina wierzchnia sukni jak i welonowa.  Można ja łączyć np. z satynami. 

JEDWAB [z j.ang. silk]- tkanina najbardziej szlachetna, występująca w wielu wariantach, różnych grubościach. Dość miękka i gładka tkanina, wiotka, delikatna. Bardzo przyjemna w dotyku. Niestety droga.

SZYFON [z ang. chiffon] - Charakteryzuje się płóciennym splotem, wytwarzana jest z naturalnego bądź sztucznego jedwabiu (poliester).  Gładki, cienki, półprzezroczysty, zwiewny. Bardzo miękki w dotyku. Tkany dość gęsto (wtedy wyższa gramatura) lub luźno tkany - wówczas bardziej przezroczysty, lżejszy, ale bardziej podatny na zaciągnięcia. Lekki.
Jeśli chodzi o fakturę/splot to może być gładki lub kreszowany.

MUŚLIN [z ang. muslin]- szlachetniejszy niż szyfon, co też wyraża jego cena. Może być gładki lub kreszowany. Półprzezroczysty, dość gęsto tkany. Lekki i zwiewny. Jedwabny lub syntetyczny. Sprawdzi się jako tkanina wierzchnia sukni oraz tkanina welonowa. 

ŻAKARD [z j. ang. jacquard]- popularny również jako tkanina na krawat lub kamizelkę pod marynarkę. Mnie się osobiście wybitnie nie podoba;) Może być jedwabny, wiskozowy, poliestrowy czy nawet wełniany. Materiał z tkanym wzorem: wypukłym i błyszczącym.

To chyba większość najpopularniejszych tkanin na suknie ślubne. Jeśli chodzi o podszewki sprawdzą się jedwabie (opcja dla bardziej majętnych;)), satyny lub tkaniny wiskozowe (uwaga, te ostatnie mogą się elektryzować i kleić do nóg).

*

Na moją suknię wybrałam gruby, sztywny tiul (na halkę bez koła), grubą satynę (jako podszewkę i tkaninę spodnią sukni i gorsetu) oraz na wierzch delikatny szyfon, pokażę je niebawem :)